Het nadeel van oordelen en veroordelen in partnerrelaties
Politici moeten overal een mening over hebben vinden veel mensen. Verslaggevers, presentatoren en journalisten zijn vaak naarstig soms tot vervelends aan toe, bezig om een mening boven water te krijgen bij hen. Het liefst hopen ze daarbij op een mening die de boel op scherp zet. Een mening waardoor de positie van een ander of de desbetreffende persoon zelf, wordt ondermijnt. Een verspreking of een afwijking van de partijpolitiek vindt men heerlijk omdat dit spanning oplevert. Hier begint dan het draaien en keren. Net genoeg zeggen om een vleugje mening te verspreiden.
Oordelen doen de mensen meestal in emotie. Geen genuanceerde mening meer maar een scherp oordeel zodat je jezelf profileert. Scoren door nuance-verlies. Het nadeel hiervan is dat er hierdoor geen ruimte meer is voor een andere mening. Je kunt niet meer in gesprek en er ontstaat een conflict. Het is de mening van de ene tegen die van de ander. Wanneer een oordeel wordt geveld ontstaat er steeds meer afstand tussen mensen. Vaak gaat het dan ineens niet meer over een specifieke gebeurtenis of handeling maar om de persoon. Nuances verdwijnen.
In mijn werk ben ik ook vaak bezig met meningen die oordelen zijn geworden. Dan zijn het vaak de oordelen van partners met relatieproblemen. “Hij is stom, zij is te emotioneel, hij is egoïstisch, zij kan niet veranderen, hij neemt nooit verantwoording, zij is slap”. Het zijn allemaal oordelen en overtuigingen waardoor partnerrelaties vast komen te zitten.
Als beide partners uiteindelijk niet de stap kunnen nemen om hun oordeel los te laten om zo ruimte te kunnen bieden aan gesprek dan stokt de ontwikkeling. Vaak gaan mensen dan uit elkaar of ze eindigen in een slecht verzuurd huwelijk. Natuurlijk heeft ieder wel recht op zijn of haar emotie! Je mag kwaad zijn, verdrietig zijn of onmacht voelen en het even niet weten. Praten in emotie is echter geen goed idee. Spanningen lopen daardoor namelijk op en de afstand tussen mensen wordt juist groter. Partners die dit wel doen luisteren niet naar elkaar waardoor vertrouwen verdwijnt.
Is er een emotionele situatie, dan werkt het vaak beter om dit professioneel aan te pakken. In je werk ben je ook wel eens geïrriteerd, boos, onzeker, onmachtig of wat dan ook. Het helpt dan niet om te gaan schreeuwen, onevenredig boos te worden of stil te zijn en juist niks te zeggen. Professioneler is het om te zeggen “We komen hier nu niet uit, ik kom hierop terug.”, “Ik moet hier even over nadenken. Maandag hoor je het van mij”, “Dit werkt even niet voor mij. Ik wil het hier later even met je er over hebben.”. Door het even uit te stellen, koop je tijd, waardoor de spanningen kunnen afnemen. Je kunt dan beter nadenken, ruggespraak houden, informatie inwinnen, of wat dan ook om een genuanceerdere mening te vormen waarmee je een gesprek kunt aangaan. Nog steeds kun je dan een andere mening hebben, maar is er wel respect voor elkaar.