Wat doe je wanneer je vast zit in een relatie die echt niet goed voor je is? En wat doe je wanneer je partner hier ook niet (meer) aan wil werken?

Logisch zou dan zijn om uit die relatie te stappen, alleen niet iedereen lukt dat. Zij die dit niet kunnen, voelen dat ze echt vast zitten. Iets houdt hen tegen. Daardoor leven ze met de dag en ervaren zij goede maar ook heel veel slechte dagen. Rationeel weten ze meestal ook wel wat ze zouden moeten doen, maar emotioneel lukt het ze niet. Zij bevriezen en zitten vast in het ijs dat onmacht heet.

Een vervelende bijkomstigheid van lang in een dergelijke situatie zitten is dat je zelfvertrouwen ook afneemt. Keer op keer dingen ervaren die niet leuk zijn en zelfs over je grenzen heen gaan veroorzaakt dat je eigenliefde afneemt. Vooral als je rationeel weet wat je zou moeten doen wordt dit negatieve effect versterkt. Dan vind je het namelijk ook nog eens stom van jezelf.

Ook de sociale omgeving speelt vaak een (negatieve) rol in dit soort situaties. Wanneer mensen zien of horen dat het niet goed gaat en ze blijven vervolgens stil dan kun je helemaal het gevoel krijgen dat je alleen staat. Regelmatig zie ik dit overigens gebeuren bij mensen die aankloppen bij hun ouders. Ben jezelf niet zo goed in het omgaan met gevoelens en emoties, dan zullen je ouders dit vaak ook niet zijn. De appel valt wat dat betreft niet ver van de boom. Nog kwalijker wordt het als zij vervolgens jou de schuld van de situatie geven. Het beetje zelfvertrouwen wat je dan nog hebt vliegt dan de deur uit.

Wat ik ook vaker zie, is dat partners die voelen dat zij vast zitten, een steeds kleiner sociaal netwerk krijgen waardoor ze minder steun hebben om stappen te kunnen maken. Dit komt vaak doordat vrienden ook wel zien dat het niet goed gaat. Vaak krijg je dan goed bedoelde adviezen. Wanneer het je vervolgens niet lukt om hier iets mee te doen dan schamen mensen zich vaak. Ze weten niet hoe het komt dat het niet lukt en gaan daarom die vrienden maar uit de weg.

Zit je vast, probeer dan toch om vrienden op te zoeken. Echte vrienden veroordelen je niet. Ze zijn er voor je en luisteren naar je. Daarnaast zorgen vriendschappen ervoor dat je meer leuke ervaringen hebt en dat heb je gewoonweg nodig. Heb je geen vrienden probeer dan je sociale netwerk te vergroten.

Het is niet jouw schuld
Om van vast naar los te kunnen geraken is een ander proces. Hierbij is zelfinzicht essentieel. Wanneer je namelijk voor jezelf kunt verklaren welke ervaringen er toe hebben geleid dat je zo bent gevormd, dan hoef je er ook niet meer zo tegen te vechten. Belangrijk hierbij is dus dat je niet zo bent, maar wel zo bent gevormd. Dat is dan ook niet iets wat je zelf hebt gedaan, maar komt door ervaringen in het leven, meestal uit je vroege jeugd. Ouders/opvoeders zijn daarin dus een belangrijke factor geweest. Naast het verkrijgen van zelfinzicht is het ook belangrijk om te bouwen aan een beter zelfbeeld. Hoe beter je jezelf namelijk diep van binnen voelt, hoe sterker je wordt. Dat heb je ook nodig, want loslaten kost kracht.

Niet los geraken
Ondanks alle inspanningen kan het toch gebeuren dat het je niet lukt. Dit kan veel oorzaken hebben, maar vaak komt dit toch doordat je ooit beschadigd bent. Dat kan komen door een traumatische gebeurtenis maar ook door een systematisch tekort aan positieve aandacht of het gebrek aan een veilige omgeving. Wat de oorzaak ook mogen zijn vergeet nooit dat je goed bent zoals je bent en dat je het ook waard bent om van gehouden te worden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *