Soms heb je onverklaarbaar gedrag. Je doet dingen op een bepaalde manier, voor jou heel gewoon, maar wellicht voor een ander heel vreemd. Waar komt dit gedrag vandaan? Vaak zijn zaken terug te herleiden naar dingen die je zelf hebt meegemaakt. Soms komen ze echter uit de familiecultuur. Ooit zijn ze generaties eerder ontstaan. Vaak is er niet meer te achterhalen waar ze precies vandaan komen maar soms toch wel.
Erg interessant vind ik en o.a. daarom vroeg ik de afgelopen tijd vaker aan mijn ouders naar hun verleden. Meestal zijn het mooie verhalen en het is jammer dat ik er eigenlijk zo weinig van weet. Het is ook frappant dat we eigenlijk niet veel weten van maar een paar generaties eerder. En dat terwijl die mensen van weleer vaak nog veel invloed op ons uitoefenen.
Hieronder een voorbeeld van hoe oude zaken soms generatie op generatie kunnen doorsijpelen…..
De vader van opa werd al vroeg in zijn leven weduwnaar. Het was in die tijd moeilijk om rond te komen, laat staan wanneer je in je eentje ook er nog eens een gezin erbij moest onderhouden. Opa kreeg daardoor als oudste zoon niet veel aandacht in het gezin van 6 kinderen. Hij moest zijn zaakjes maar alleen opknappen ook al was hij pas 10. Van zijn vader mocht hij niet huilen of bang zijn. Hij, als oudste, moest juist sterk zijn. Dus slikte hij vaak zijn emoties in. En zo verankerde er bij hem gedrag waar hij op den duur helemaal geen erg meer in had.
Toen opa later kinderen kreeg voedde hij ze op zoals hij dit van zijn vader had mee gekregen. Emoties waren taboe, zeker voor de jongens. Al op zeer jonge leeftijd kregen ze dit mee in de opvoeding. De jongens wisten niet beter. En ook zij kregen weer kinderen…..