Ons konijn Elena heeft anderhalf jaar geleden van ons een nieuw optrekje gekregen. Aan haar oude vertrouwde onderkomen hebben we een ren vast gebouwd.
Eerst bezat zij alleen een simpel huis-tuin-en-keuken-hok, waarin ieder zichzelf respecterend konijn, liever niet geheel zijn leven zou willen slijten. Nu moet u weten, dat dit hok zo gesitueerd was, dat wij Elena vanuit onze huiskamer goed konden zien. Zo werden konijn- en mensen-leven met elkaar verbonden. Jan des Bouvrie zou zeggen dat wij onze living naar buiten hadden doorgetrokken.
Omdat haar onderkomen dus zo goed gesitueerd lag, was dit voor ons ook de redenen, om de ren direct aangrenzend te maken. Daar stond helaas een boom. Mijn vriendin Katja is in woorden echter heel handig, en had dan ook binnen een minuut de boom geïntegreerd in het nog te bouwen kunstwerk. U zult begrijpen, dat de boom meteen ook een goede schaduwrijke plek was voor ons knaagdier en dat we daar ook heel blij om waren. Kortom, nog voor het bouwen was begonnen, waren wij al in feestelijke stemming.
Katja ging aan de slag. Zij verzette eerst heel wat moederaarde, om er gaas onder te plaatsen. Konijnen zijn namelijk uitstekende gravers. Vervolgens waren er nog vele constructurele hoofdbrekens nodig, maar na twee dagen, mochten wij dan toch een geweldig bouwwerk aanschouwen. Een ren met in het midden een boom.
Elena was helemaal blij met haar nieuwe habitat. Zij groef viaducten en gangenstelsel en kon dan eindelijk ook eens lekker rondrennen. Na een maand begon mij op te vallen dat Elena ook een echte knager was, een eigenschap die je zomaar zou vergeten als je er niet op geattendeerd werd. De bast van de boom vertoonde namelijk knaagsporen.
Daar de boom vol in het blad zat en geen tekenen gaf van misère, een eigenschap die niet ongewoon is voor menig persoon, vergat ik spontaan de bedreiging van haar voortbestaan. De herfst kwam en onze boom verloor net als alle andere keurig netjes haar bladeren. Afgelopen winter zag ik echter plots, tot mijn grote schrik, dat de boom een zeer lokale vermageringskuur had ondergaan. Ik hoopte dat alles nog goed zou komen, maar helaas, de boom is tot op heden bladloos. Tsja, en nu voel ik me dan inderdaad, en terecht, een beetje een domkop.