Het vreemdgaan van een partner is voor veel mensen één van de meest verschrikkelijke situaties waarin je kunt belanden. Dit blogje gaat over partners die dit mee maken. Omgaan met ontrouw, hoe doe je dat?
Ontrouw veroorzaakt grote onrust
Het vreemdgaan van een partner veroorzaakt vaak een golf van emoties. Een primaire reactie is dat je heel boos wordt. We kennen allemaal wel de verhalen van doorgeknipte stropdassen en spullen die op straat worden gegooid. Toch merk ik als relatiecoach dat veel partners die geconfronteerd worden met ontrouw wel boos worden, maar dat dit al snel omslaat in verdriet en onmacht. De stelling dat de relatie voorbij is wanneer dit gebeurt ligt meestal toch wat genuanceerder. Je kunt immers niet zomaar ineens je gevoel uitzetten en niet meer van je partner houden. De afwisseling van boosheid en verdriet kan zorgen voor veel onrust. Daarnaast bestaat die verbinding met je partner niet alleen uit een partnerrelatie, maar zijn ook je financiën en je woonsituatie er aangekoppeld. Heb je samen een gezin, dan zijn er nog veel meer dingen waarmee je met elkaar bent verbonden.
Zit je in een dergelijke situatie, dan is het verstandig om samen met je partner hulp te zoeken. Je bent immers niet zomaar ineens weg. De situatie is echter vaak zo stressvol dat een soort van crisismanagement echt nodig is.
Hieronder vertel ik wat over de gevoelens die vaak ontstaan bij partners die geconfronteerd worden met ontrouw.
Ontrouw veroorzaakt rouwgevoelens
Ook al gaat het wellicht al een tijdje wat minder goed in je relatie dan nog kan het vreemdgaan van een partner aanvoelen alsof de grond onder je vandaan wordt getrokken. Wat je vaak mensen hoort zeggen in een dergelijke situatie is dat het aanvoelt alsof hun echte partner er niet meer is. Bijna vergelijkbaar met iemand die overleden is. Dit komt, doordat er ineens heel veel afstand is tussen beide partners. Je herkent je partner niet meer en moet geforceerd afscheid nemen van het beeld wat je van je partner had. Het is dan ook niet verwonderlijk, dat de partner die dit mee maakt, door de zelfde gevoelens heen gaat als wanneer hij of zij in rouw is. Er is echter één groot verschil met normale rouw: de ontrouwe partner loopt nog gewoon rond. Soms kun je dan dus overmand worden door liefdevolle gevoelens, dan weer door ontzettende boosheid en verdriet. Dat maakt het allemaal niet makkelijk. Rouwverwerking is dan ook in dit soort situaties bijzonder lastig. Je partner is vaak ook degene aan wie je je gevoelens kwijt kan maar in dit geval is dat niet handig. De grote vraag is, waar je er dan mee heen kan gaan. Zeker, wanneer je samen woont en/of ook samen kinderen hebt, is het vaak erg moeilijk om überhaupt tijd en plek te vinden, om door deze eerste heftige fase heen te komen.
Je ei kwijt
Voor vele is het erg moeilijk om hun verhaal kwijt te kunnen bij familie en/of vrienden, bang voor hun reacties en/of oordelen. Zeker wanneer je nog niet weet of je samen met je partner verder wil gaan is het moeilijk inschatten wat je wel en niet vertellen kan. Maar ook als je je verhaal wel kwijt kan, dan is dit vaak toch lastig. Waar het namelijk ook naar toe gaat, uit elkaar gaan of samen door, dit kost tijd. Meestal willen mensen hun sociale omgeving niet (steeds) tot last zijn waardoor ze de emoties toch meer voor zich houden.
Hetzelfde geldt voor de situatie thuis. Ook daar kunnen zij hun ei vaak niet goed kwijt. Een gevolg hiervan is, dat gevoelens vaak niet goed verwerkt worden en worden opgekropt. Volgt vervolgens de keuze, om te verkennen, of de relatie nog te redden is, dan is het begrijpelijk, dat men de meest felle emoties nog eens extra probeert in te houden. Je wilt immers niet het precaire proces verstoren door ruzies of door hoog oplopende dramatiek. Wat dan kan helpen is om er over te schrijven. Door je gevoelens ongenuanceerd toe te vertrouwen aan het papier schrijf je vaak spanning van je af en dat lucht op. Daarnaast is het nuttig om een brief aan je partner te schrijven waarin je vertelt hoe je je voelt en hoe dat komt. Voorbeelden hiervan kun je overigens ook terug vinden in mijn boek "Is er nog gevoel? - Relatietherapie voor aan de keukentafel".
“Het slechtste kwam in mij naar boven”
Direct na deze ingrijpende gebeurtenissen, voelen mensen zich vaak zo onzeker, dat ze alles proberen aan te grijpen om controle te houden over de situatie. Dit resulteert vaak in jaloersheid en een overdreven vorm van controledrang. Mobieltjes worden gecheckt, grote angsten komen naar boven als de partner er niet is, alles willen weten enzovoort. Hier ben je meestal niet trots op, maar je weet gewoonweg geen raad met jezelf. Het is heel erg belangrijk, om weer grip op jezelf te krijgen. Hierbij is het belangrijk om te onthouden dat zelfvertrouwen wordt opgebouwd, door leuke dingen te doen in je leven en aandacht van anderen voor jou. Concreet betekent dit, dat eigenlijk dat de focus wat meer op jezelf moet liggen en niet alleen op de relatie. Je moet dus wel aan je relatie werken, maar zeker ook de focus er soms even buiten te leggen door dingen voor jezelf te doen.
Burn-out?
Een gevolg van het niet (goed) kwijt kunnen van je verhaal in combinatie met het leven dat gewoon doorgaat kan er in resulteren dat de spanning toch enorm op loopt. Sommige mensen hebben in dit soort situaties precies dezelfde klachten als bij een burn-out. Dit zijn bijvoorbeeld slecht slapen, concentratie verlies, verminderde eetlust en dergelijke. Wanneer je dit soort gevoelens hebt is het verstandig om een afspraak te maken met je huisarts. Deze kan inschatten of je wat extra ondersteuning nodig hebt in deze moeilijke tijd. Er is alles voor jezelf aan gelegen, om wel tijd te nemen voor het verwerken van deze emoties. Hulpverleners kunnen je hier vaak bij helpen. Dit is niet alleen belangrijk voor jezelf maar ook voor de relatie. Onverwerkte emoties kunnen tussen partners in blijven staan.
Lees ook: Rouwproces na vreemdgaan