Overvallen door rouwgevoelens na vreemdgaan
“Ik vind het verschrikkelijk om te merken dat hij onbereikbaar is. Wanneer ik iets zeg, reageert hij geïrriteerd of zelfs boos. Ik voel een enorme afstand! En dat terwijl hij daar gewoon op de bank zit. Het doet mij zo’n pijn en verdriet dat hij niet meer van mij houdt. Ik zou het willen uitschreeuwen, maar ik doe het niet, anders is hij meteen weg …”
Plotselinge rouwgevoelens
Wanneer je partner aangeeft niets meer voor jou te voelen of is vreemdgegaan, kun je geconfronteerd worden met een enorme gevoelsmatige afstand. Je partner is dan meestal emotioneel al wat losser of heeft je zelfs al losgelaten. Dit loslaten gebeurt wanneer het in de relatie al tijden niet goed gaat. Ondanks dat partners vaak wel weten dat de relatie niet top is en de gevoelens voor elkaar erg zijn verslechterd, kan dit voor de ander toch aanvoelen alsof de grond onder hem of haar vandaan wordt getrokken. Wat ik mensen vaak hoor zeggen, is dat het aanvoelt alsof iemand (de partner) dood is. Dit komt doordat er ineens heel veel afstand voelbaar is tussen beide partners, waardoor zij elkaar niet meer kunnen bereiken. Je herkent je partner niet meer en zult geforceerd afscheid moeten nemen van het beeld dat je van je partner had. Het is dan ook niet verwonderlijk dat iemand die dit meemaakt door dezelfde gevoelens heen gaat als wanneer hij of zij in de rouw is. Er is echter één groot verschil met normale rouw: je partner is fysiek nog gewoon aanwezig. Deze loopt zelf ook vaak rond met allerlei heftige emoties, wat de zaak niet makkelijker maakt.
Geen plek voor rouw
Rouwverwerking is in dit soort situaties bijzonder lastig. Uiteraard is er boosheid en verdriet, maar de grote vraag is waar je ermee heen kunt gaan. Zeker wanneer je samenwoont en/of samen kinderen hebt, is het vaak erg moeilijk om überhaupt tijd en een fysieke plek te vinden om door deze eerste heftige fase heen te komen. Soms is het daarom goed om even lucht te happen door een time-out te nemen en tijdelijk uit huis te gaan. Je hebt er namelijk niets aan om af te wachten, wanneer je merkt dat spanningen te hoog oplopen. In extreme boosheid of verdriet worden er nogal eens beslissingen genomen die later nog moeilijk terug te draaien zijn.
Voor de eerste fase van extreme pijn en verdriet zijn geen oplossingen. Je moet daar zo goed mogelijk doorheen komen. Hierbij kan het nodig zijn om jezelf te beschermen door even niet samen te zijn
Jij moet je ei kwijt, niet je partner!
Het is eigenlijk heel simpel: hoog oplopende emoties en spanningen moet je kwijt. Anders ga je jezelf zitten opvreten. “Ik word helemaal gek!” of vergelijkbare woorden hoor ik regelmatig in mijn praktijk. In dit soort situaties zoeken de meeste mensen daarom ook familie en vrienden op om hun gal te spuwen en voor de nodige steun. Dat niet iedereen objectief blijft, is een feit. De vreemdganger wordt vaak woordelijk neergeschoten. Dat kan lastig zijn wanneer de relatie toch wordt voortgezet.
Soms wil je gewoon een luisterend oor en geen mening. Dat is logisch, want net zoals met rouwgevoelens als iemand overlijdt, wil je soms gewoon even dat iemand naar je luistert. Komt iemand echter met een negatieve mening (“Wat een klootzak! Ga toch bij hem weg!”), dan wordt het vaak lastiger om nogmaals bij deze persoon aan te kloppen. Een negatief oordeel over een partner impliceert namelijk ook een actie in de vorm van bijvoorbeeld de relatie verbreken, terwijl je daar misschien (nog) niet klaar voor bent.
Wegslikken van emoties
Volgt er een keuze om te verkennen of de relatie nog te redden is, dan is het begrijpelijk dat men de meest felle emoties probeert in te houden. Je wil namelijk niet het precaire proces door ruzies of door hoog oplopende dramatiek verstoren. Toch moet je dan nog steeds iets met deze emoties doen. Wanneer je emoties weg slikt, zitten deze nog steeds in je en kunnen ze te pas en te onpas eruit komen. Op die manier kunnen ze een heel negatief effect hebben op een eventuele doorstart. Onverwerkte emoties kunnen tussen partners in blijven staan. In de oefening “Brief om de lucht mee te klaren” uit mijn boek “Is er nog gevoel? – relatietherapie voor aan de keukentafel” kun je lezen hoe je door middel van het schrijven van een brief aan je partner de lucht tussen jullie beiden kan klaren.
Ik hoor vaak mensen zeggen: “Ik wil een ander niet steeds met mijn problemen lastig vallen.” Natuurlijk moet je proberen te doseren in het delen van boosheid en verdriet. Je hebt deze gevoelens echter niet binnen een paar dagen of weken verwerkt. Dit kost gewoonweg tijd!
Wanneer spanning te lang aan blijft houden, krijgen sommige mensen precies dezelfde klachten als bij een burn-out. De symptomen zijn onder andere slecht slapen, concentratieverlies, verminderde eetlust en dergelijke. Neem de tijd voor het verwerken van deze emoties.
In dit soort situaties kun je zelf heel erg onzeker voelen en alles proberen aan te grijpen om controle te houden. Dit resulteert vaak in jaloersheid en een excessieve vorm van controledrang. Mobieltjes worden gecheckt, grote angsten komen naar boven als je partner er niet is, alles willen weten enzovoort. Op dit gedrag ben je meestal niet trots, maar je weet dan gewoonweg geen raad met jezelf. Wanneer deze gevoelens langere tijd aanhouden, heeft dit desastreuze gevolgen voor de relatie. Het is daarom belangrijk om weer grip op jezelf te krijgen. Wanneer je het lukt om het meer los te laten, dan is dit prettiger voor jezelf en uiteindelijk ook voor je partner.
Lees ook: Tobben en loslaten
Deze tekst komt uit het boek “Is er nog gevoel? – Relatietherapie voor aan de keukentafel”
Mijn man heeft 20 jaar gezegd alleen maar verliefd te zijn geworden op een ander, hij hield niet meer van mij zei hij. Nu 20 jaar later, met altijd een onderbuik gevoel, blijkt dat hij een tijdje wel een relatie heeft gehad. Toen moest ik me niet aanstellen, het was niks en nu moet ik me niet aanstellen het is al 20 jaar geleden. Ik lijd in stilte, weet niet wat te doen
ik maak precies hetzelfde mee, maar dan 30 jaar later. nu in relatietherapie. Heeft zelfs gezegd dat het stom van me was om hem te geloven dat het niets was. Een jaar lang bleek achteraf. waar heb je een relatie voor als je elkaar moet wantrouwen?
ik maak precies hetzelfde mee, maar dan 30 jaar later. nu in relatietherapie. Heeft zelfs gezegd dat het stom van me was om hem te geloven dat het niets was.
betekende niets voor hem. alleen lust. heeft altijd van mij gehouden was het antwoord. Een jaar lang bleek achteraf. waar heb je een relatie voor als je elkaar moet wantrouwen? wij zijn nu in relatietherapie gegaan en mijn man is
nu ook onder behandeling bij geriatrie.
Als je oude angst toch de waarheid blijkt te zijn dan doet dit natuurlijk iets met jouw vertrouwen in hem, ook al is dit 20 jaar geleden gebeurd. Dit zijn gevoelens die vergelijkbaar zijn met rouw. Door deze niet te erkennen, verwerk je het niet of nauwelijks. Daarnaast is het natuurlijk zo, dat je pas weer vertrouwen in hem kunt hebben, wanneer je merkt dat hoe je met elkaar omgaat en hoe je met elkaar praat anders is dan voorheen. In de oude manier kun je immers geen vertrouwen meer hebben. Blijf je hierin vast zitten, dan is het te adviseren om in relatietherapie te gaan.